ديشب فيلم "جنايتهای پدر آمارو" رو ديدم. بعد
از "آمورس پروس" و "مادرت هم" سومين فيلم مکزيکی بود که می ديدم. نتيجه هم اينه که
چقدر فيلمهای مکزيکی خوبند. البته اين هم بگم اين سه تا فيلم بهترين فيلمهای مکزيک
در سه سال متوالی بودند. به نظرم بهترين شون "آمورس پروس" بود. نکته جالب اينه که
چقدر فرهنگ ما با فرهنگ اونها شبيه هستش. يعنی من آدمهای اين فيلمها رو خيلی بيشتر
از فيلمهای آمريکايی و حتی اروپايی (غير از ايتاليا و تا حدی هم اسپانيا) درک می
کنم. "جنايتهای پدر آمارو" جنجالی ترين و ظاهرا پرفروش ترين فيلم تاريخ مکزيک بوده،
دليلش هم اينه که به روابط فاسد بين کشيش ها می پردازه (مواد مخدر، رشوه، پول شوری،
رابطه جنسی، زيرآب زنی و ...).