وقتی که به دوستام نگاه می کنم، حس می کنم همشون
آدمهای خوبی هستن! وقتی به مردم جامعه نگاه می کنم می بينم درصد خيلی کمی از اونها
خوبن! يعنی وقتی دوستهای من هم ازدواج کنن و سر کار برن و خلاصه وارد زندگی بشن
خيلی هاشون بد می شن؟ اگه آره کدومهاشون؟ اصلا نمی تونم تصورش رو بکنم. شايد چون
دوستهای من هستن، خوبن. يعنی شايد چون من اونها رو انتخاب کردم به نظرم خوب می يان.
اگر بجای اينکه من اونها رو انتخاب کرده باشم، اونها منو انتخاب کرده باشن چی؟ من
انتخاب کننده بودم يا انتخاب شونده يا هردو؟ اصلا شايد من آدم بدی هستم و دوستهام
هم بد هستن، برای همين به نظرم بد نمی يان. اه.... بسه ديگه! برو بگير
بخواب...