جاتون خالی امروز مريض شدم. مامانم برام آب
ليمو شيرين گرفت که خيلی تلخ بود و من به اين فکر فرو رفتم که چرا وقتی ليموشيرين
تلخه پس چرا اسمش ليمو تلخ نيست. از اونجايی که مغز من خيلی پيچيده اس و
معمولا چيزهايی رو به هم ربط می ده که خيلی با هم رابطه علت-معلولی ندارن، به
اين فکر افتادم که چرا بعضی ها اسم بچه شون رو يه چيزی می ذارن که بعدا شخصيت و
ظاهرشون با اسمشون در تضاده و باعث می شه اين تضاد خيلی توی ذوق بزنه. مثلا اسم
نازنين! البته يه نازنين سراغ دارم که واقعا نازنين شده ولی انبوهی نازنين سراغ
دارم که نشدن! و همينطور هستن اسمهای رويا (آدم ممکنه بجای اينکه در رويا فرو بره
ياد بدهکاری هاش بيافته)، فرناز، نگين، پريچهر، مهسا. نمی دونم چرا هی اسم دختر
اومد توی ذهنم، ولی در مورد پسرا هم هست! حالا خوشبختانه من که مهدی ام، به هدايت
طرفدارام مشغولم!