توی اين چهار روز جشنواره تا حالا فقط
7 تا فيلم ديدم. نمی دونم چرا همه اش هم قتل و خون و فقر و اعتياد و شوهرکشی و
پدرکشی و دخترفروشی و از اين چيزاست! حالا باز خوبه توی جمهوری اسلامی هستيم وگرنه
احتمالا يه چيزهای ديگه ای هم بود. البته طرفدارا می دونن که من اصولا فيلمهای تلخ
رو خيلی بيشتر دوست دارم ولی الان ديدگاه اکثر کارگردانها اين شده که فيلم هرچی تلخ
تر باشه بهتره که مسلما ديد درستی نيست. بابا از هشت زن ياد بگيرين (باز فيلم من
ياد هندوستان کرد)، يک فيلم فرانسوی ساده، شاد، موزيکال و با شرکت هشت بازيگر زن
درجه يک فرانسوی...

ولی بايد اذعان کنم از ديدن ترميناتور 3 روی
پرده حال کردم و تصميم گرفتم اگه کارگردان شدم نصف فيلمم اکشن باشه و نصفش هم
تورچر!