بعضی وقتها که با بروبچ کامپيوتری صحبت می
کنم، پروندن يه اصطلاح کامپيوتری باعث تفهيم و تفاهم بيشتر می شد و باعث می شد بحث
يه چند دقيقه ای جلو بيافته. در مورد بچه های سينمايی هم همينطور. وقتی از يه شخصيت
فيلمی يا داستان فيلمی مثال می يارم اونم باعث پيشبرد چند دقيقه ای بحث می شه. ولی
خدا اون روز رو نياره که اين دو تا رو جابجا به کار ببرم که در اون صورت چند ساعتی
بحث عقب می افته و يا بايد يارو رو شيرفهم کنی يا بی خيالش کنی که نشنيده بگيره چی
شنيده. با بچه هايی که جزو هيچکدوم اين دو دسته نباشن هم صحبت کردنم شبيه رانندگی
توی جاده چالوسه!