۱. امشب داريم طی يک اقدام غيرروشنفکرانه می‌ريم «کازينو رويال» (جيمز باند جديده). پايه‌هاش زودی باهام تماس بگيرن. والا من به هرکی می‌گم دارم می‌رم جيمز باند باور نمی‌کنه. بخدا من فيلمای بالای ده ميليون دلاری هم اگه خوب دراومده باشه نگاه می‌کنم. بالاخره همراهی با پاپ کالچر و اينا.
۲. بر همه واجبه فيلم «جذابيت مرگبار» (Fatal Attraction) رو ببينن خصوصا اگه از «بيوفا» (Unfaithful) خوشتون اومده بوده. اين هم يه تيکه از ديالوگش:
- I was wondering why is it that all the interesting guys are always married?
- Maybe that's why you find them interesting... you can't have them.

۳. اين مطلب زير رو يکی از خواننده‌های کيهان گفته. من احساس می‌کنم يارو اصلا قضيه رو نگرفته. شما هم همين فکر رو می‌کنين؟

فيلم حمله پليس آمريكا به يك دانشجوي ايراني را ديدم. اين فيلم نشان داد كه پليس آمريكا با وارد كردن شوك الكتريكي به اين دانشجو چطور مي خواست وي را از صندليش در كتابخانه بلند كند در حالي كه اين دانشجو اصلاً نمي توانست از جايش بلند شود اين هم يك نمونه ديگر از ميليون ها نمونه جنايت و نقض حقوق بشر در آمريكاست.

۴. ديروز رفتم سخنرانی دکتر امانت از دانشگاه ييل آمريکا درباره تولرانس در تاريخ ايران. کلا تيريپ جلسه خيلی رسمی بود. سخنران اول مايکل استيونسون رييس دانشگاه «اس اف يو» بود. بعدش يه استاد از «اس اف يو» اومد که دکتر امانت رو معرفی کنه وقتی از جاش بلند شد نظر همه به يه کاغذ مستطيلی بزرگ که پشتش با چسب چسبونده بودن جلب شد (تو مايه‌های اون کاغذ «من گاز می‌گيرم» توی «آرزوهای بزرگ»). زمزمه‌های خنده پشت سرش بلند شد ولی ظاهرا خودش چيزی نفهميد. داشتم فکر می‌کردم چقدر ضايعه همچين اتفاقی واسه آدم بيفته. آخرش هم نفهميدم قضيه اون کاغذه چی بود و کی اين شوخی رو باهاش کرده بود.