خبر ربوده شدن «مارگارت حسن» رو دو سه هفته پيش توی «ونکوور سان» خونده بودم و امروز فهميدم که کشته شده. در جريان جنگ عراق، هيچوقت اونقدری که امروز ناراحت و عصبی شدم، قبلا نشده بودم. الان دقيقا يادم نيست ولی تا اونجايی که يادمه، «مارگارت حسن» يه زن ايرلندی بود که شوهر عرب می کنه و مسلمون می شه و به عراق می ره و سی سال تمام برای کمک به بچه های محروم عراقی تلاش می کنه که در اکثر اين اوقات عراق تحت تحريمهای مختلف بوده و امکان کمک رسانی به کودکان خيلی محدود بوده. در جريان جنگ هم با وجود تهديدها و خطرهای مختلف، باز هم توی عراق می مونه و تا جايی که از دستش برمیومده مشغول کمک رسانی بوده تا اينکه يکی از گروهای تروريستی می دزددش و سرش رو می بره. اينقدر بی گناهی او تابلو بوده که حتی گروه زرقاوی که مسوول اين آدمکشی هاست، مسووليت اين آدم ربايی رو قبول نمی کنه و از رباينده ها می خواد که آزادش کنن. معلوم نيس رباينده ها کی هستن ولی هرچی هستن نمی دونم چطور می تونن روی خودشون اسم انسان بذارن! واقعا راهی برای توجيه قتل اين پيرزن وجود داره؟