۱. بعد از پست آخری، طرفدارا همه نعره کشیدن که من همیشه خودم بنویسم و حرفهای بیگانه ها رو اینجا نیارم و از این حرفها. منم به درخواست شون لبیک می گم، ولی اگه اینجا دیر به دیر آپدیت شه دیگه تقصیر من نیست. بالاخره باید یه چیزی تراوش کنه که من بیام اینجا بگم.
۲. من صبحها که می خوام برم دانشگاه یا هرجای دیگه، معمولا میام دم پنجره بیرون رو نگاه می کنم ببینم ملت چجوری میان بیرون که بسته به لباس پوشیدن اونها، لباس بپوشم. امروز دیدم چند تا دختر لخت و پتی اومده بودن بیرون، منم گفتم خب لابد گرم شده برای همین با یه تی شرت آستین کوتاه رفتم بیرون ولی فریز شدم! خلاصه برگشتم و یه لباس گرم پوشیدم. من نمی دونم اگه این دخترای اینجا جنتل سکس (جنس لطیف)‌ هستن پس من چیم؟ اگر مثلا من پوست کلفتم پس اینا باید کرگدن باشن! البته من استقبال می کنم از پوشش بانوان اینجا ولی طفلکی ها اینجوری سرما می خورن دیگه نمی تونن بیان بیرون.
۳. خيلی از طرفدارا سراغ اين چهار تا دختر مکزيکی رو می گيرن. اولا بايد بگم به شماها چه! ولی خب حالا که اصرار می کنين بايد بگم دروغ چرا منم ازشون خبر ندارم. کلا بايد اذعان کنم دخترهای صميمی و گرمی بودند (گرم به کليه معانی ظاهری و باطنی و استعاری و وارداتی و انحرافی و ...) حالا اگه يکی شون رو ديدم تعقیبش می کنم تا اينجوری لونه مورچه ها رو پيدا کنم، بعد توی لونه شون آب می ريزم تا همه بيان بيرون.
۴. هندوستان کشور جالبی يه. کشور تضادهاست. مردمش يا پولدار پولدارن يا فقير فقير. يا خوشگل خوشگلن يا زشت زشت. حالا از قضای روزگار يکی از اين دخترای هندی با من همکلاسه و من يه غلطی کردم قبل امتحان هفته پيش، نيم ساعت با اين درس رو مرور کردم (ديگه نمی گم اين جزو کدوم دسته از هندی هاست خودتون حدس بزنين). حالا طرفدارای اینور پدر منو درآوردن. از شانس من، يه شب رفتم آشغال بذارم دم در، ديدم اين وايساده داره به ماه نگاه می کنه. بعد بهم گفت «قشنگه مگه نه؟»‌ منم گفتم آره و رفتم آشغالم رو گذاشتم. حالا طرفدارا اين اتفاق رو رومانتيک ارزيابی می کنند. ما که شانس نداريم آيشوارا رای (دختر شايسته سال 1994 و يکی از داورهای جشنواره کن چند سال قبل) بياد اينجا کامپيوتر بخونه. برای اينکه حسرت خودم هم تشديد بشه طی يک اقدام مازوخیستی عکس آيشوارا رو می ذارم اينجا: