۱. من تصميم گرفتم بچه‌دار بشم. صابخونه فعلی‌ام و زنش بچه ندارن. با اينکه وضعشون خوبه ولی خيلی زندگی‌شون سوت و کوره. نمدونم چطوری از همديگه خسته نمی‌شن. صابخونه جديدم که از دو هفته ديگه می‌رم اونجا سه تا بچه فسقلی (يه پسر و دو تا دختر) داره. يکی دوباری که رفتم اونجا واسه قرارداد و اينا خيلی حال کردم با تيريپ زندگی‌شون. البته حوصله دردسرای بچه رو هم ندارم در عين حال.
۲. توی فيلم «کوهستان بروکبک» يه جاييش يکی از مردها به اون يکی می‌گه «I wish I knew how to quit you». لحن گفتنش و زمان گفتنش و حال و هوای اون لحظه باعث شده که اين جمله خيلی بچسبه و کلا تبديل شده به يکی از معروف‌ترين جمله‌های سينمايی و البته لازم نيس بگم که چند بار هم تا حالا مورد مسخره و پارودی قرار گرفته. توی گوگل، اين جمله رو توی گيومه سرچ کردم و حدود ۲۴۰۰۰۰ تا صفحه رو برگردوند! باورم نمی‌شد اين همه اين جمله نقل قول شده باشه. اول فکر کردم شايد ربطی به فيلم نداره ولی چند تا رو رندوم باز کردم ديدم واقعا به فيلم اشاره کردن.
۳. گوگل می‌خواد واسه کشورهای جهان سوم لپ‌تاپ بزنه دونه‌ای صد دلار. ولی مثکه لپ‌تاپ‌هاش هاردديسک ندارن. خلاصه مردم ايران می‌تونن با پول نفت‌شون برن يه جفت لپ‌تاپ بخرن.
۴. آره می‌دونم. اين پستم کلا خيلی لوس و بی‌محتوا بود. ولی حرفی نداشتم گفتم فقط بيام حضورم رو اعلام کنم...